Z historii Trebišova

Pierwsza pisemna wzmianka o Trebišovie pochodzi z 1254 roku. W tym czasie Trebišov wraz z zamkiem Parič był własnością szlachcica Andronika z Trebišova. Jego osadzanie wiąże się jednak na starszą datę. W 1319 r. król węgierski Karol Robert z Anjou podarował majątek zamkowy Trebišov Drugethowcom. Od 1343 r. Trebišov był ponownie pod panowaniem rodziny królewskiej, która go w 1387 r. podarowała szlachetnemu Piotrowi z Perina. Perényiowcom należała włość Trebišov przez 180 lat. Po bitwie pod Mohaczami (1526) włość przeszła ponownie w ręce Drugethów. Zmieniono także nazwę miasta - Terebes, Felse Terebes, Trebissou i Trebišov. Trebišov otrzymał ograniczone prawa miejskie w 1439 r., rozwijał się jednak jako miasto poddanych aż po nowożytność. Od 1502 r. do 1530 r. tu w nowozałożonym klasztorze działali Paulini. W 16. wieku byli również właścicielami wioski. Sto lat po zniesieniu (w 1630 r.) klasztor został przywrócony w czasie kontrreformacji. Zamek Parič oparł się atakom Tatarów krymskich (1566), ale w 1620 roku został zdobyty przez wojsko Gabriela Bethlena. W 1686 r. go kurucowie pod prowadzeniem Imricha Thôkoliego wysadzili w powietrze. Niewykorzystany zamek właściciele Csaky w 1786 r. rozebrali a kamień wykorzystali do budowy pobliskiego dworu. Rodzina Andrássy odziedziczyła pańską rezydencję w 1838 r., posiadając 61% ziemi w obszarze Trebišov.

Trebišov dzisiaj

Ponieważ miasto leży na urodzajnym i ciepłym południu Zemplina, powiat skupia się głównie na rolnictwie. Częścią lokalnego kolorytu jest tradycyjne winiarstwo.

W Trebiszowie (Trebišov) znajduje się szlachecka rezydencja zbudowana przez hrabiego Imricha Csáky w 1786 r. w stylu późnego baroku, który następnie został przebudowany przez rodzinę Andrassy, obecnie służy jako muzeum narodowe. Turystów interesuje także duży park miejski, gotycki kościół z późniejszą adaptacją barokową, zbudowany przed 1404 r., zamek Parič.

W Trebiszowie (Trebišov) teatr amatorski ma bogatą tradycję. Przez wiele lat sławę trebiszowskiego teatru amatorskiego rozpowszechniał zespół teatralny Potravinár. Pozytywny jest fakt, że do tej tradycji płynnie nawiązał amatorski zespół teatralny, zwany Teatr „G”.

(Źródło www.trebisov.sk)