Logo dolnyzemplin.sk

Sninski kamień

Sninski Kamień został ogłoszony zabytkiem kultury w 1982 roku i pod ochroną znajdują się głównie dwie formacje skalne w postaci płaskiego szczytu lawy. Są to Wielki Sninski kamień - 998 m npm m., który jest niżej położony, ale bardziej rozległy powierzchniowo i Mały Sninski kamień z mniejszym obszarem, leżący na wysokości 1005 m. Ponieważ najwyższy szczyt – gór Wyhorlat - Wyhorlat (1076 m npm) leży w wojskowej strefie ochronnej, Sninski Kamień jest bardziej atrakcyjny dla turystów.

Sninski kamień sprawiedliwie należy do najpiękniejszych formacji naturalnych w całych górach Wyhorlat. Reprezentuje morfologicznie charakterystyczny grzbiet skalny z dwoma górnymi płaskowyżami. Są to pozostałości lawy, które są budowane przez andezyty z separacją deskową i wspinają się ponad otaczające lasy bukowe prawie prostopadłymi ścianami do wysokości około 15 aż 20 m. Obie płaskowyże są oddzielone małym przełęczem z drogowskazem turystycznym (czerwony-niebiesko-zielony znak). Wejście na płaskowyże odbywa się po żelaznych drabinach, obie platformy mają 5-15 m szerokości, około 50-80 m długości. Z zachodniego płaskowyżu rozciąga się piękny widok na północ i zachód
- szczególnie na miasto Snina i główny grzbiet Vihorlat. Z płaskowyżu wschodniego rozciąga się piękny widok na wschód i południe: malownicze górskie jezioro - Morskie Oko, graniczny grzbiet Popricznego i niziny Wschodniosłowackiej.

Wejście jest ciekawe nie tylko widokiem, ale także przyrodą, zaskoczy nas występowanie roślin na zimnej północnej i ciepłej południowej stronie szczytu. Można  tu  znaleźć  kostrzewę  wygorlatską,  powojnika  alpejskiego,  rozchodnika

okazałego, dzwonka okrągłolistnego. Gęste i bardzo duże lasy są domem dla kilku gatunków kręgowców. Na temat całego piękna tej miejscowości można przeczytać na poszczególnych panelach ścieżki dydaktycznej, która prowadzi z Remetskich Hamrów przez Morskie oko do szczytu, a następnie do stawów Sninskich.

Dostęp do szczytu jest możliwy z obu kierunków - od północy od stawów Sninskich (260 m npm) po niebieskiej - około 8 km. Od południa znajduje się mniej więcej 8 km długa trasa po leśnej drodze asfaltowej z Remetskich Hamrów do Morskiego oka (618 m npm), a następnie około 4 km do szczytu (lub samochodem na parking pod Morskim okiem). Najkrótsza, ale najbardziej wymagająca trasa wiedzie zielonym znakiem z Zemplinskich Hamrów. Można zaparkować tuż przed kamieniołomem (450 m npm) na górnym krańcu wsi, a stamtąd stale wspinać się na szczyt - pionowy spadek 550 m na odcinku około 2,2 km. Widoki są jednak warte wysiłku.

Fotoalbum k článku

Mapa a body záujmu

Videá z regiónu