Logo dolnyzemplin.sk

Morskie oko

W sercu pasma górskiego Wyhorlat znajduje się jedno z najpiękniejszych jezior naturalnych w Słowacji - Morskie oko.


Narodowy rezerwat przyrody Morskie Oko znajduje się na obszarze chronionego krajobrazu Vihorlat. W objęciach lasów Vihorlat tajemniczo odzwierciedla się poziom Morskiego oka na wysokości 618 m n.p.m. o powierzchni 13,8 ha wodnej powierzchni (750 m długiego i około 25 m głębokiego) jeziora zasilanego czystymi strumieniami. Obszar życia jeziora należy do: pstrąga potokowego, pstrąga tęczowego, strzebli potokowej i okonia pospolitego. Oznakowana ścieżka przyrodnicza obszaru chronionego Vihorlat prowadzi stąd do dominującego zabytku przyrody - Sninskiego Kamienia, który wznosi się na wysokość 1005m.

Obecnie w jeziorze i w okolicznych dopływach znajduje się 13 gatunków ryb, najbardziej dominującym w jeziorze jest w teraźniejszości kleń (Leuciscus cephalus), następnie znajdują się tutaj kiełb pospolity (Gobio gobio), ukleja pospolita (Alburnus alburnus), brzana karpatska (Barbus carpathicus), i już wspominany pstrąg potokowy i pstrąg tęczowy.

Powstanie i położenie

Powstanie Morskiego Oka łączy się z w okresem rozpadu aktywności wulkanicznej w paśmie górskim Wyhorlat. Potężne osuwisko ze wschodniego zbocza Motrogonu i Jedlinki zakryło dolinę potoku Okna, a za powstałą barierą powstało naturalne jezioro. Morskie Oko jest wyjątkowe pod względem jego pochodzenia, lokalizacji, reżimu fizykochemicznego i biologicznego. Leży pod Sninskim kamieniem w katasrze miejscowości Remetské Hámre, na wysokości 619 m i osiąga głębokość aż 25,1 m. Dzisiejszy wygląd jeziora istnieje od lat osiemdziesiątych 19. wieku, kiedy zbudowano sztuczną tamę. Około 7 hektarów powierzchni jeziora po wzroście poziomu wody o 5 m stworzyło dzisiejszy obszar 13,8 ha. Maksymalna długość jeziora wynosi 775 m, a szerokość 312 m.

Opis jeziora

Do jeziora wpływa 6 stałych źródeł i kilka okresowych źródeł. Nadmiar wody z jeziora jest odprowadzany przez strumień Okna. Wybrzeże jest bardzo rozczłonkowane. Jego zachodnia i północna część są lekko nachylone i pokryte łagodnym piaskiem. Wschodni brzeg jest stromy i skalisty. Głębsze części jeziora są pokryte grubą warstwą szlamu. Liście gromadzą się w pobliżu dopływów, z których przez cały rok uwalniany jest metan. Morskie oko jest wielką naturalną osobliwością słowackiej natury. W celu ochrony wartości przyrodniczych i piękna  jezioro wraz z otaczającymi go lasami w 1984 r., ogłoszono Państwowym Rezerwatem Przyrody, obecnie jest to Narodowy Rezerwat Przyrody o łącznej powierzchni 108,48 ha.

Ryzyka

Budowa dróg leśnych, a także wyrąb i transport prastarych drzew gołoborzem stanowią wielkie zagrożenie dla jeziora. W wyniku zwiększonej erozji stoków i nacięć dróg, a także koncentracji odpływu wody z korpusu drogi do przepustów wąwozów zwiększa się osuwanie gleby i ziemi do jeziora. Oprócz gleby spływa materiał organiczny (liście, gałęzie, kora, próchnica itp.), który się po osiadaniu w jeziorze rozkłada, czym woda pozbawia się rozpuszczalnego tlenu. Wszystkie te okoliczności wpływają na fizykochemiczne i biologiczne właściwości wody. Woda staje się bardziej odżywcza, zwiększa się ilość glonów i zmniejsza przejrzystość.
Morskie oko jest narodowym rezerwatem przyrody w ramach obszaru chronionego krajobrazu Wyhorlat, dlatego kąpiel w nim,  pływanie na pontonie i łowienie ryb są zabronione.

Fotoalbum k článku

Mapa a body záujmu

Videá z regiónu